technik budowlany, trener, bramkarz hokejowej reprezentacji, olimpijczyk z Sarajewa (1984).
Urodzony 12 stycznia 1956 w Gdańsku, syn Zdzisława Mariana i Michaliny Rozalii. Absolwent Technikum Budowlanego.
Hokeista na lodzie (178 cm / 88 kg) – bramkarz miejscowego Stoczniowca (1974-1979) i Zagłębia Sosnowiec (1979-1989) w którego barwach był 5-krotnie mistrzem Polski (1980-1983, 1985) i wicemistrzem kraju (1984).
Wyróżniał się wśród gdańskiej młodzieży hokejowej. Posiadał refleks, umiejętność przemieszczania się w bramce, dobrą grę kijem oraz poprawne posługiwanie się „łapaczką” i „odbijaczką” (rękawice bramkarskie). Szybko awansował do reprezentacji rozgrywając w barwach narodowych 35 meczów (1980-1984). Uczestnik MŚ (1982 Klagenfurt – 11. msc (gr. B-3), 1983 Tokio – 10. msc (gr. B-2).
Po zakończeniu kariery zawodniczej – trener Zagłębia Sosnowiec. Mistrz Sportu.
*1984 Sarajewo: członek drużyny hokejowej, która w grupie elim. pokonała Jugosławię 8:1 oraz przegrała z ZSRR 1:12, RFN 5:8, Włochami 1:6 i Szwecją 1:10 zajmując w grupie 4. msc; w meczu o miejsca 7-8 przegrała z USA 4:7, zajmując w turnieju 8. msc (zw. ZSRR). Skład drużyny zob. – Adamiec Janusz.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 288; Pawlak, Olimpijczycy, s. 189; Klimontowicz, Ruch olimpijski, s. 72; Zieleśkiewicz, Encyklopedia, s. 288, 289 (tu brak biogramu olimpijczyka); USC Gdańsk, AU 311/1956/2 (28.04.2003); Wywiad środowiskowy.