Górski Leszek Jan

GÓRSKI LESZEK JAN

ps. „Góral”, chor. sł. st. WP, najlepszy polski pływak 30-lecia między Markiem Petrusewiczem a Arturem Wojdatem, stworzył nową jakość w stylu zmiennym, mistrz i rekordzista Polski, medalista ME, olimpijczyk z Moskwy (1980).

Urodzony 19 sierpnia 1961 w Olsztynie, syn Józefa i Apolonii Śmiarowskiej, uczeń i absolwent pierwszej polskiej Szkoły Mistrzostwa Sportowego w Raciborzu (1980), chorąży sł. st. WP. Pływak (184 cm, 85 kg), specjalista w stylu zmiennym, reprezentant Juvenii, Kormoranu, SZS – AZS Olsztyn (1970-1980) i Śląska Wrocław (1981-1987), podopieczny trenerów: Andrzeja Bergiela (do 1975), Edmunda Uścinowicza (od 1975) i Macieja Nawrockiego (od 1987). Najlepszy polski pływak 30-lecia między Markiem Petrusewiczem a Arturem Wojdatem. Zdobył w sumie ponad setkę medali w mistrzostwach Polski różnych kategorii wiekowych we wszystkich stylach poza klasycznym (nową jakość stworzył w stylu zmiennym). Finalista olimpijski, wicemistrz Europy (1981 Split, 400 m zm.), mistrz Armii Zaprzyjaźnionych i finalista Uniwersjady, reprezentant Europy w Pucharze Świata w 1979 (2 m. na 400 m zm.). Laureat nagrody Fair Play za „upór i męstwo” (dwie ciężkie operacje 1979 i 1982 wiązadeł w lewym kolanie – transplantacja ścięgna mięśnia dwugłowego). Dzielnie znosił przeciwności losu (po pierwszej operacji zdążył nawet przygotować się do występu olimpijskiego w Moskwie), ale po drugiej (usunięcie z nogi śruby z którą startował) i złamaniu ręki (wielki pech), zniechęcony (słabe zainteresowanie PZP), zakończył karierę sportową (oficjalnie podczas MP 1988). 13-krotny  mistrz  Polski: 200 m grzb. (1977); 200 m zm. (1977, 1978, 1979, 1980, 1984, 1986); 400 m zm. (1979, 1980, 1981, 1983, 1984, 1986). 14-krotny rekordzista Polski (basen 25 m): 200 m grzb. – 2.05,0 (16.03.1978 Olsztyn), 2.04,00 (15.03.1979 Puławy); 200 m zm.- 2.11,5 (18.03.1978 Olsztyn), 2.09,8 (18.03.1978 Olsztyn), 2.08,89 (10.02.1979 Paryż), 2.06,65 (17.03.1979 Puławy), 2.05,12 (14.03.1981 Lublin), 2.04,43 (10.03.1985 Gdańsk); 400 m zm. – 4.32,5 (28.01.1979 Racibórz), 4.31,61 (11.02.1979 Paryż), 4.31,38 (11.02.1979 Paryż), 4.26,15 (15.03.1979 Puławy), 4.23,99 (12.03.1981 Lublin), 4.23,62 (8.09.1981 Split). 18-krotny  rekordzista Polski (basen 50 m): 200 m grzb. – 2.09,9 (4.08.1977 Puławy), 2.08,78 (10.06.1979 Wrocław); 200 m zm. – 2.14,3 (6.08.1977 Puławy), 2.12,2 (25.07.1978 Szczecin), 2.11,52 (22.03.1979 Mińsk), 2.10,30 (22.03.1979 Mińsk), 2.09,09 (16.03.1980 Warszawa), 2.08,81(3.08.1980 Tarnów), 2.08,36 (26.07.1981 Oświęcim), 2.07,44 (19.08.1981 Kecskemet), 2.06,17 (11.09.1981 Split); 400 m zm. – 4.39,30 (22.08.1978 Berlin), 4.36,55 (24.03.1979 Mińsk), 4.32,83 (12.06.1979 Rzym), 4.29,60 (11.08.1979 Turku), 4.29,49 (13.03.1980 Warszawa), 4.26,02 (26.07.1980 Moskwa), 4.23,62 (8.09.1981 Split). Rekordy życiowe (basen  25 m) – 200 m zm. – 2.04,43 (10 marca1985 Gdańsk); 400 m zm. – 4.23,99 (12 marca 1981Lublin). Rekordy życiowe (basen 50 m) – 50 m grzb. – 28,17 (8 sierpnia 1986 Mielec); 100 m grzb. – 1.01,27 (9 sierpnia 1987 Rzeszów); 200 m grzb. – 2.08,79 (10 czerwca 1979 Wrocław); 200 m mot. – 2.04,13 (8 kwietnia 1984 Oświęcim); 200 m  zm. – 2.06,17 (11 września 1981 Split); 400 m zm. – 4.23,62 (8 września 1981 Split). Związany ze Śląskiem Wrocław jako zawodowy wojskowy (w 1980 najzdolniejsi uczniowie z raciborskiej SMS przeszli do Śląska), zajął się nauką pływania dzieci i do dziś trenuje młodych pływaków. Żonaty (Ewa), ma córkę Annę (1983) i syna Michała (1986). Mieszka we Wrocławiu.

Bibl.: Gluszek, Leksykon 1999, s. 202; Pawlak, Olimpijczycy, s. 86; Tuliszka, 80 lat PZP, s. 72, 112, 114, 117, 131; Waśko, Krótki basen, s. 10, 15, 16, 72, 74; Kronika Sportu, s. 967, 969,  970; Waśko, Długi basen, s. 8, 11, 12, 29, 42, 45, 46, 58, 60, 62, 117; USC Olsztyn, AU 1890/1961.
*1980 Moskwa: 400 m  zm. – 2 m. w  przedb. (6 zaw.) z czasem 4.26,02, 7 m. w  finale (8 zaw.) z czasem 4.28,89 (zw. A. Sidorenko, ZSRR – 4.22,89).

« powrót do listy