Zenon Begier (1935-2019)


ps. „Olbrzym”, trener, jeden z czołowych dyskoboli świata połowy lat sześćdziesiątych, olimpijczyk z Rzymu (1960) i Tokio (1964), zwycięzca finału Pucharu Europy (1965), rekordzista Polski – 60.50.

Urodzony 23 listopada 1935 w Obornikach k. Poznania (wykształcenie średnie), gdzie ceniony działacz Zygfryd Maćkowiak organizował rywalizację sportową młodzieży (oczywiście najpierw grał w piłkę i był bramkarzem). Z dyskiem zapoznał się podczas zasadniczej służby wojskowej (zaczął od 28.18), a po jej zakończeniu profesjonalną karierę zawodniczą rozpoczął w pobliskim Poznaniu pod kierunkiem Józefa Dutkiewicza. Dyskobol (201 cm wzrostu, 108 kg wagi) Warty Poznań (1957-1961) i Zawiszy Bydgoszcz (1962-1970), gdzie osiągnął wszystkie największe zaszczyty sportowe.

40-krotny reprezentant Polski w meczach międzypaństwowych 1959-1970 (40 startów, 6 zwycięstw indywidualnych), 1-krotny rekordzista kraju w rzucie dyskiem – 60.49 (22 lipca 1965 Warszawa) i 2-krotny mistrz Polski (1967, 1970). Rekordy życiowe: w pchnięciu kulą – 16.10 (16 lipca 1964 Warszawa) i rzucie dyskiem – 60.50 (22 września 1968 Frankfurt n/Odrą ).

Największy sukces odniósł w Stuttgarcie (1965), kiedy zwyciężył w finale Pucharu Europy – 58.92 (dwa starty w mistrzostwach Europy w Belgradzie (1962) i Budapeszcie (1966) miał nieudane). Mimo wielu starań, pracowitości i ciężkiego treningu nie potrafił ustabilizować formy na granicy 60 metrów. 3-krotnie notowany był w rankingu światowym: 1964 (7), 1965 (3), 1966 (8). Mistrz Sportu (1961) i Zasłużony Mistrz Sportu odznaczony m. in. Krzyżem Kawalerskim OOP. Działacz sportowy, trener (społeczny) kadry narodowej dyskoboli (1980-1990).

Zmarł 27 lipca 2019 roku.

* 1960 Rzym: lekkoatletyka, rzut dyskiem – w elim. osiągnął 53.03 (min. kwalifik. 52.00), w finale 14 m. na 22 start. z wynikiem 53.18 (zw. Amerykanin A. Oerter – 59.18).

* 1964 Tokio: lekkoatletyka, rzut dyskiem
– w elim. osiągnął 56.31 (min. kwalifik. 55.00 ), w finale 6 m. na 12 start. z wynikiem 57.06 (zw. Amerykanin A. Oerter – 61.00).

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 155; Pawlak, Olimpijczycy, s. 30; Łojewski, Mecze mężczyzn, s. 37 , 307; Encyklopedia (Statystyczna) LA, s. 69, 107, 129, 156; MP mężczyzn 1945-2001 (oprac. PZLA niepubl.); Die Geschichte der olympischen Leichtathletik , t. 2 , s. 2 , s. 211-212, 282, 284; Kurzyński, Indeks LA 1957-1970 (oprac. niepubl.); MES, t. 1, s. 66 ; Maciejewski, Bydgoscy olimpijczycy, s. 19.