nauczycielka wf – trenerka, rekordzistka Polski w rzucie oszczepem, uczestniczka Igrzysk Olimpijskich w Helsinkach (1952).
Urodzona 7 września 1933 w Tomaszowie Mazowieckim, córka Aleksandra i Janiny Murawskiej, ukończyła miejscowe Liceum Ogólnokształcące (1952) i warszawską AWF (1959), gdzie otrzymała tytuł magistra wf. Oszczepniczka Włókniarza Tomaszów (1950-1955) i CWKS Legia Warszawa (1956-1960), 11-krotna reprezentantka Polski w meczach międzypaństwowych 1950-1957 (16 startów, 3 zwycięstwa indywidualne), 3-krotna mistrzyni kraju: granat (1952, 1953) i 7-krotna rekordzistka Polski (od 44.05 w 1952 do 48.99 w 1955).
Dwa razy brała udział w Międzynarodowych Igrzyskach Sportowych Młodzieży: w Bukareszcie (1953) była 5, a w Warszawie (1955) zajęła 2. m. – 48.98 (przegrała tylko z Czudiną ZSRR – 51.60). Rekordy życiowe: w pchnięciu kulą – 13.85 (25 października 1954 Łódź) i w oszczepie – 48.99 (5 sierpnia 1955 Warszawa). Nauczycielka wf w Szkole Podstawowej nr 33 w Warszawie (1957-1974).
Trenerka. Dyrektor szkoły sportowej Nr 272 w Warszawie, ul. Piaseczyńska (1974-1985). Działaczka sportowa. Członek komisji młodzieżowych GKKFiS oraz Ministerstwa Oświaty i Wychowania. Mężatka (Jerzy), ma syna (lekarz ortopeda traumatolog). Odznaczona m.in. Krzyżem Kawalerskim OOP, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej i Za Zasługi w Rozwoju KF i Sportu.
Zmarła 27 maja 2009 roku w Warszawie.
*1952 Helsinki: lekkoatletyka, rzut oszczepem – w elim. osiągnęła 39.96 (min. kwalifik. 36.00), w finale 7. m. (17 zaw.), z wynikiem 44.31 (zw. D. Zatopkowa CSR – 50.47).
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 274; Pawlak, Olimpijczycy, s. 172; Łojewski, Mecze kobiet, s. 15; Encyklopedia (Statystyczna) LA, s. 210, 237, 247, 271; MP kobiet 1945-2002 (oprac. PZLA niepubl.); Kurzyński, Indeks LA 1945-1956 (oprac. niepubl.); zur Megede, Die Geschichte der olympischen Leichtathletik, t. 2, s. 111; Ankieta wypełniona przez Marię Ciach-Michalak, AAWF Warszawa, D-1001/S.