urzędniczka, trener, gimnastyczka Sokoła Świętochłowice, mistrzyni i reprezentantka Polski, uczestniczka IO w Berlinie (1936).
Urodzona 28 lipca 1913 w Chorzowie, córka Feliksa i Marii Elżbiety Thomalla, absolwentka szkoły średniej, urzędniczka. Gimnastyczka (156 cm, 55 kg), reprezentantka TG Sokoła Świętochłowice (1926-1939) i Polski (1934-1938).
Dwukrotna mistrzyni kraju w skoku (1937) i ćwiczeniach na poręczach (1935); w wieloboju na MP zajęła: 2 m. (1935), 3 m. (1936, 1937). Przeszła do historii sportu swego regionu zdobywając dla Górnego Śląska pierwszy tytuł mistrzyni świata w ćwiczeniach na poręczach (1934). Podczas tych samych mistrzostw zdobyła brązowy medal w konkurencji drużynowej. Po wojnie zasłużony trener i sędzia międzynarodowy.
Zmarła 20 lipca 1990 roku.
*1936 Berlin: gimnastyka, 3-bój druż. – 6 m. na 8 start. z notą 470.30 (zw. Niemcy – 506.50). Lokaty na poszczególnych przyrządach: poręcze – 19 m. z notą 21.45, równoważnia – 6 m. z notą 22.75, skok przez konia – 25 m. z notą 20.45. Partnerkami S. (64.65) były: A. Cichecka (59.70), S. Krupowa (56.95), M. Majowska (63.15), W. Noskiewicz (61.40), M. Ossadnik (62.45), J. Skirlińska (60.20) i J. Wojciechowska (57.85). W wieloboju ind. zajęła 14 m. na 84 start.
Bibl.: Klimontowicz , Ruch olimpijski, s. 77; Głuszek, Leksykon 1999, s. 319; Pawlak, Olimpijczycy, s. 227; Kronika sportu, s. 896, 897; Porada, Igrzyska, s. 824; Dziuba, Górnośląscy olimpijczycy w gimnastyce, s. 10; Kluge, Die olympischen spiele von 1896-1980, s. 151; USC Chorzów, AU 689/13/1 (5.08.2002).