ps. „Czacza”, ogrodnik, hokeista z Torunia, wieloletni kapitan drużyny narodowej, olimpijczyk z Sapporo (1972).
Urodzony 5 maja 1944 w Toruniu, syn Franciszka i Janiny Pogorzelskiej, absolwent szkoły zawodowej (tokarz). Hokeista-obrońca (169 cm, 78 kg) MZKS Pomorzanin Toruń (1962-1975) w którego barwach rozegrał 437 spotkań ligowych (strzelił 42 gole) i zdobył tytuł wicemistrza Polski (1968). Wieloletni kapitan reprezentacji Polski (grał na obronie w parze z bydgoszczaninem Marianem Feterem). Rozegrał w drużynie narodowej 118 spotkań (1967-1974) zdobywając 2 gole. Był jej podporą imponując przede wszystkim nieustępliwością w walce (świetna gra ciałem) i konsekwencją w realizacji założeń taktycznych. Lubiany i podziwiany, koleżeński.
Olimpijczyk (1972) i 7-krotny uczestnik turniejów o MŚ: 1967 Wiedeń – 9 m. (gr. B-1), 1969 Ljubljana – 8 m. (gr. B-2), 1970 Sztokholm – 6 m. , 1971 Berno – 8 m. (gr. B-2), 1972 Bukareszt – 7 m. (gr. B-1), 1973 Moskwa – 5 m , 1974 Helsinki – 5 m. Mąż Krystyny Urszuli Wiśniewskiej (miał jedną córkę).
Zmarł w Bydgoszczy 10 lipca 1999 r.
*1972 Sapporo: członek drużyny hokejowej, która w elim. pokonała RFN 4:0 i w finale po porażkach z CSRS 1:14, Finlandią 1:5, Szwecją 3:5, USA 1:6 i ZSRR 3:9 zajęła 6 m. w turnieju (zw. ZSRR). Skład drużyny zob. – Batkiewicz Józef.
Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 173; Pawlak, Olimpijczycy, s. 51 (tu błędnie miejsce śmierci Toruń i nie brał też udziału w IO 1980 w Lake Placid); MES, t. 1, s. 124; Porada, Igrzyska, s. 879; Zieleśkiewicz, Encyklopedia, s. 41, 285; USC Toruń, AZ, nr 2307/1999; Wywiad środowiskowy.