Andrzej Grubba (1958-2005)




najwybitniejszy zawodnik w historii polskiego tenisa stołowego, 26-krotny mistrz Polski, medalista MŚ (3) i mistrzostw Europy (11), olimpijczyk z Seulu (1988), Barcelony (1992) i Atlanty (1996).

Urodzony 14 maja 1958 w Brzeźnie Wielkim, woj. gdańskie, w rodzinie nauczycielskiej Alojzego i Ludomiry Kulas, absolwent Liceum Ogólnokształcącego nr 3 w Gdańsku (1977) i tamtejszej AWF (1987), gdzie otrzymał tytuł magistra wf. Tenisista stołowy (174 cm, 64 kg), reprezentant Neptuna Starogard (1972-1973), AZS Uniwersytetu Gdańskiego (1973-1976), AZS-AWF Gdańsk (1976-1985), niemieckiego TTC Zugbrücke Grenzau (1985-1987), AZS-AWF Gdańsk (1987); koniec kariery w 1998. Najlepszy zawodnik w historii polskiego tenisa stołowego. Imponował nieskazitelną techniką gry, nieprzeciętnym zmysłem taktycznym, jednak nie został mistrzem świata, nawet mistrzem Europy, chociaż dwukrotnie wystąpił w finale. W decydujących momentach gry dawała o sobie znać słaba psychika, panicznie bał się porażek. Inteligentny, błyskotliwy w kontaktach z mediami, w pamięci pozostał jako ten, który „wprowadził polski tenis stołowy ze świetlicy na światowe salony”. 26-krotny mistrz Polski: gra pojedyncza (1979, 1981, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1988, 1989, 1990,1991, 1992), gra podwójna (1979, 1980, 1981, 1983, 1984, 1986, 1988, 1989, 1990), gra mieszana (1982, 1985, 1986, 1987, 1988). Trzykrotny medalista MŚ: brązowy 1989 Dortmund (gra poj.), 3-4 m. 1985 Goeteborg (druż.), 1987 Delhi (w deblu z Kucharskim). Finalista MŚ: 1978: 5-8 m. (gra podw. – z R. Czochańskim), 1983: 5-8 m. (gra mieszana).

Zdobywca PŚ 1988 Wuhan i dwukrotny finalista tego Pucharu (1985 i 1989). Finalista PŚ 1981: 6 m. (gra poj.). Mistrz Europy 1982 Budapeszt (gra mieszana  z  Holenderką Bettiną Vriesekoop). 11-krotny medalista ME: srebrny 1984 Moskwa (gra  poj., gra podw.), 1988 Paryż (gra mieszana z B. Vriesekoop), 1990 Goeteborg (gra pojedyncza), 1996 Bratysława (gra podwójna z L. Błaszczykiem), brązowy: 1984  Moskwa (gra miesz. z B. Vriesekoop), 1986 Praga (gra pojedyncza i w drużynie), 1988 Paryż (gra podw. z L. Kucharskim), 1992 Stuttgart (gra pojedyncza), 1996 Bratysława (w drużynie). Finalista ME 1982 Budapeszt: 5-8 m. (gra  podw.), 7 m. (druż.); 1984 Moskwa: 5-8 m. (gra podw.). Był też  zwycięzcą  turnieju TOP12 1985 Barcelona;  w latach 1983: 6 m., 1984: 4 m.; Grand  Prix  1980: 7 m., 1981: 4 m., 1984: 4 m. (Masters). 2-krotny zdobywca Klubowego Pucharu Europy – z AZS AWF Gdańsk w 1985 i TTC Grenzau w 1987. 2-krotny triumfator (z drużyną) Europejskiej Superligi (1986 i 1987). Międzynarodowy  mistrz Anglii, Danii, Holandii, Jugosławii, RFN, Rumunii, Walii, Włoch i 2-krotnie Skandynawii. 5-krotny  zdobywca Pucharu Niemiec i 3-krotny akademicki mistrz świata. Zwycięzca plebiscytu czytelników „PS” na najlepszego sportowca Polski (1984), laureat nagrody ministra spraw zagranicznych (1986), Fair Play PKOl  (1988) oraz „Czerwonej Róży” dla najlepszego sportowca – studenta.

Zasłużony Mistrz Sportu, odznaczony m.in. trzykrotnie złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe i  Krzyżem Kawalerskim OOP. Był żonaty (z reprezentacyjną piłkarką ręczną Lucyną Galus), miał dwóch synów Tomasza i Macieja. Mieszkał w Niemczech.

Zmarł 21 lipca 2005 roku. Od kilku lat walczył z rakiem.

*1988 Seul: tenis stołowy, gra pojedyncza – w grupie elim. (8 zaw.) zajął 1 m. z  7 zw.; w 1/8 pojedynków bezpośrednich przegrał 1:3 z J. Perssonem (Szwecja), odp. z konk. (zw. w turnieju Yoo Nam-Kyu (Korea); gra podwójna –  w grupie elim. (8 par) zajął 2 m. z 6 zw.; w  ćwierćfin. przegrał 1:2 z L. Czen – Q. Wei (Chiny), o 5-8 m. wygrał 2:0 z E. Lindh – J. Persson (Szwecja), o  5-6 m. przegrał z J. Jaliang – z. Chen (CHRL), zajmując 6 m. Zw. w turnieju Chiny (Chen Longcan, Wei Qiugguang). Partnerem był L. Kucharski.

*1992 Barcelona: tenis stołowy, gra pojedyncza – w grupie elim. (4 zaw.)  zajął 1 m. z 3 zw.; w 1/8 pojedynków bezpośrednich przegrał z T. Wangiem (Chiny), odp. z turnieju. / 9-16 m. /. Zw. Jan Ove Waldner, Szwecja; gra  podwójna – w grupie elim. (4 pary) zajął 2 m. z 2 zw., odp. z turnieju. Zw. Chiny (Lu Lin, Wang Tao). Partnerem był L. Kucharski.

*1996 Atlanta: tenis stołowy, gra pojedyncza – w grupie elim.  (4 zaw.) zajął 2 m. z 2 zw., odp. z turnieju (zw. Liu Guoliang, Chiny); gra podwójna – w grupie elim. (4 pary) zajął 2 m. z 2 zw., odp. z turnieju (zw. Chiny (Kong Linghui, Liu Guoliang). Partnerem był L. Błaszczyk.

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 204; Pawlak, Olimpijczycy, s. 88;  MES, t. 1, s. 195; MES, t. 2, s. 35;  Gebert, Poczet, s. 106 – 107; Latuszkiewicz, Alfabet, s.  40-47, 104-105; Archiwum  AWF Gdańsk; Kto jest kim w Polsce, Ed. II i III, s. 363 i 200.