Marcin Jałocha

1

Medale igrzysk olimpijskich

1

piłkarz z Krakowa, obrońca olimpijskiej reprezentacji w Barcelonie (1992), zdobywca srebrnego medalu.

Urodzony 17 marca 1971 w Krakowie (syn Kazimierza), absolwent miejscowego Liceum Ogólnokształcącego. Piłkarz (178 cm, 78 kg), obrońca, pomocnik, wychowanek krakowskiej Wisły (1981-1993, liga), zawodnik Legii Warszawa (1993-1994 i 1995-1997), belgijskiego KSV Waregem (1994 – 1995, krótko) oraz stołecznej Polonii (1997-1999), Ceramiki Opoczno (2000), Hutnika Kraków (2001), Proszowianki (2002).

Największe zaszczyty zdobył w barwach drużyny wojskowej z Łazienkowskiej w której podczas 5 sezonów ligowych (1993-1997) rozegrał 85 meczów, strzelił 8 goli, zdobył dwukrotnie tytuł mistrza Polski (1994, 1995), Puchar Polski i Superpuchar (1994). W barwach Wisły natomiast w ciągu 5 sezonów ligowych (1989-1993) rozegrał 107 spotkań i strzelił 6 goli, zaś w stołecznej Polonii wystąpił w 2 sezonach ekstraklasy (1998-1999, 42 mecze i 1 bramka).

Już jako junior reprezentował barwy Polski (rozegrał 50 meczów), 34 razy wystąpił w drużynie olimpijskiej, był też 18-krotnym reprezentantem (drużyna A) Polski (zdobył 1 bramkę) debiutując (9 września 1992) w Mielcu z drużyną Izraela. Ostatni raz w drużynie narodowej wystąpił także w meczu przeciwko Izraelowi (1994). Czołowy polski obrońca początku lat dziewięćdziesiątych pochodził z usportowionej rodziny. Ojciec (Kazimierz) bronił barw Cracovii, Legii i ŁKS Łódź (lata 60-70), a wujek Jan (Wisła Kraków) był uczestnikiem mistrzostw świata w Hiszpanii (1982).

*1992 Barcelona: obrońca drużyny piłkarskiej, która w grupie elim.(4 druż.) wygrała z Kuwejtem 2:0 i Włochami 3:0 oraz zremisowała z USA 2:2, zajmując 1. msc w grupie; w ćwierćfin. pokonała Katar 2:0, w półfin. zwyciężyła Australię 6:1, a w finale przegrała z Hiszpanią 2:3 zdobywając srebrny medal. Jałocha wystąpił we wszystkich meczach zdobywając 1 bramkę w spotkaniu z Katarem. Skład drużyny – zob. Adamczuk Dariusz.

Bibl.: Głuszek, Leksykon 1999, s. 211; EP Fuji: Legia, s. 181, Wisła, s. 177, Polonia, s. 239, Biało-Czerwoni, t. 20, s. 168, Liga polska, t. 25, s. 181, Rocznik 92-93, t. 5, s. 38; Gowarzewski, Biało-Czerwoni, s. 362; Pawlak, Olimpijczycy, s. 98 (tu błędnie miesiąc urodzenia luty); Duński, Od Paryża, s. 265.